چهار نوع اصلی این فلوروپلیمرها یا تفلون چیست ؟
چهار نوع اصلی این فلوروپلیمرها یا تفلون چیست ؟
پلی تترافلوئورواتیلن (PTFE) :
یک فلوروپلیمر متشکل از اتم های کربن و فلوئور است. این ماده با ضریب اصطکاک کم، در برابر مواد شیمیایی و سوخت مقاوم است. این پلیمر در عایق کاری سیم و کابل کاربرد فراوان دارد.
اتیلن تترا فلوئورواتیلن(ETFE) :
فلوروپلیمری با کارایی بالاست که به دلیل استحکام استثنایی، انعطاف پذیری و مقاومت در برابر عوامل محیطی بسیار شناخته شده است. این پلاستیک مبتنی بر فلوئور معمولاً با نام تجاری تفزل شناخته می شود.
اتیلن پروپیلن فلوئوردار(FEP) :
نسخه پردازش پذیر PTFE است که به خواص حرارتی و شیمیایی استثنایی اش شناخته شده است. FEP را می توان آسان تر پردازش کرد و به راحتی می توان آن را جوش داد و در پروفیل های پیچیده قالب گیری کرد. FEP نیز انعطاف پذیری و مقاومت قابل توجهی در برابر مواد شیمیایی و اشعه ماوراء بنفش دارد.
پرفلوئوروآلکوکسی (PFA) :
یکی دیگر از اعضای خانواده فلوروپلیمرها است و یکی از معدود پلاستیک‌هایی است که هم برای کاربردهای با دمای بالا و هم برای دمای پایین مناسب است. این پلیمر برای مواردی که نیاز به مقاومت شیمیایی پیشرفته و عملکرد دمای بالا دارند، مانند لوله های پزشکی، مبدل های حرارتی، قطعات نیمه هادی و مصارف مختلف صنعتی مناسب است.
